Nog vóór we zelf aan kinderen dachten, hadden mijn vriend en ik wel al dezelfde ideeën over dat speelgoed.
1) We zagen hoe andere kinderen soms zwommen in het speelgoed en niet wisten waarmee eerst te spelen. En dan krijg je een kindje en voor je het goed en wel beseft, val je over speelgoed dat met een goed hart is gegeven maar dat je zelf niet echt voor ogen had.
2) Soms is speelgoed al zodanig 'afgewerkt' dat het nog weinig overlaat aan de fantasie. Daar ben je redelijk snel op uitgekeken. En net de vrijheid
van de fantasie is goud waard.
3) Plastiek, plastiek, plastiek! Soms kan plastiek leuk zijn maar het voelt zo aangenaam om eens wat meer hout of stof tussen de vingers te voelen. Het staat dichter bij ons natuur zeker?
4) Ja, dat poppenhuis is prachtig! Maar voor die prijs kan je als het ware een echt huis kopen ... En het is vooral dat mooiste speelgoed dat het duurste is. Als thuisblijfmama-gezin past dat echt niet voor de portemonnee.
5) Je zoekt op fora naar dát speelgoed dat het heel erg goed doet en waar je kindje hopelijk erg lang mee zal spelen. Maar dan blijkt jouw zoon of dochter nu net níet geïnteresseerd...
6) Vóór je het weet moet je een kast bijkopen om het te veel aan speelgoed in op te bergen of sta je op de rommelmarkt om het te verkopen. Zo goed als nieuw want zoon of dochter heeft er slechts een paar keer mee gespeeld.
Onze oplossing: de spelotheek! Het is zo goed als gratis, ze hebben een leuk aanbod, het evolueert mee met de interesse van je kind, je hebt nooit te veel speelgoed en je hebt gelijk een uitstapje en wat sociale contacten. En als ons dochter tussendoor wat om handen wil hebben, dan gebruiken we onze creativiteit en maken we een glijbaan van een keukenrol (en nog 1001 ideeën).
Zijn er nog mama's die daar dankbaar gebruik van maken? Of hebben jullie andere tips om het aanbod goed en klein te houden? Ik ben ook echt benieuwd naar eigen creaties!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten